Birgit Snijder - Kuipers

In gesprek met Birgit Snijder – Kuipers

In het 15-jarig bestaan van Stichting De Vrolijke Noot zijn veel mensen bij de stichting betrokken geraakt en behulpzaam geweest. Sommigen zijn dat nog steeds, zoals Birgit Snijder-Kuipers, die advies geeft over de statuten.

“Ik ben kandidaat-notaris bij De Brauw en ben actief op het gebied van het algemeen ondernemingsrecht en op het gebied van het voorkomen van witwassen. Een dag per week ben ik hoogleraar in Nijmegen op het gebied van anti-witwassen. Ik adviseer vooral op het gebied van het privaatrecht (niet het strafrecht). Ik adviseer dus vooral hoe je voorkomt of kunt voorkomen dat het bedrijf misbruikt wordt door mensen met crimineel gedrag.”

“Tot afgelopen september was ik docent aan de RUG. We hebben tijdens mijn docentschap een statutenwijziging gedaan, samen met de studenten. Dat was enorm leerzaam voor de studenten. Met allerhande vragen konden ze dan terecht. Een aantal mensen van SDVN (Mariska, Nora, Joan) zijn naar Groningen gegaan. Voor de studenten heel leuk om te leren en leuk voor de stichting, want die kon op die manier advies ontvangen. Dus van twee kanten was dit een heel zinvol initiatief, een goede zet. De studenten konden nu een echte cliënt zien, ze hadden er wat aan, dat is belangrijk. En de stichting had er ook wat aan, dat is ook belangrijk.”

Optredens van Stichting De Vrolijke Noot
Birgit heeft regelmatig activiteiten bijgewoond van SDVN in de zorgcentra, vooral als haar kinderen meespeelden.

“Mijn kinderen hebben ook mee gemusiceerd. Onze dochter Mare op viool en onze zoon Beau op bugel. Bij dergelijke concerten was ik daarbij aanwezig. Beau woont intussen op kamers en Mare speelt niet meer viool, dus geen muzikale ondersteuning meer van hen. Ik heb ook een keer, ter ondersteuning van Mariska, een middag mogen presenteren. Maar ik kan dat natuurlijk lang niet zo goed als zij dat kan. De inspiratie, kennis en kunde van Mariska is niet te evenaren.”

Mare en Beau
Mare
Beau

Ik denk dat te weinig mensen weten hoe goed Mariska in haar vak is. Met haar ouders, die ook zeer muzikaal zijn en haar vol liefde voor de muziek hebben kunnen laten opgroeien, zijn zij een bijzondere verschijning in de muzikale wereld. Mariska is natuurlijk de drager van de stichting en heeft ook wel mensen om haar heen die haar ondersteunen, maar zij verdient een nationaal, of zelfs een internationaal podium. Ik vind het heel bijzonder wat ze doet. Het zou heel mooi zijn als ze ruimte krijgt om haar mooie werk voor deze kwetsbare doelgroep nog verder te kunnen uitbouwen.”

Dementie
“Mijn schoonvader is in maart overleden, hij had dementie. Dat was mijn eerste ervaring met dementie in mijn familie. Ik vond dat proces ontluisterend. Muziek is een emotie die nog lang beleefd kan worden, die herinneringen oproept en mensen bij het nu kan brengen. Mariska geeft voldoening aan deze kwetsbare groep mensen. Mensen krijgen een blik van herkenning, tranen over de wangen, blij, ontroerd. Ik vind het heel bijzonder wat ik zie als Mariska muziek maakt, samen met de mensen in de huizen. Ze bereidt het goed voor, weet wat ze doet en is een kei in luisteren en kijken en daarop liefdevol te reageren. Het is wel heel bijzonder wat je dan ziet; mensen die er weer helemaal door vervoerd raken. Het is zo mooi, wat muziek met een mens doet. Het is een manier om het diepst bij je emoties te komen.”

“Ik ben zelf ook met muziek opgegroeid, mijn vader speelt viool, ik heb zelf ook viool gespeeld en heb daarna gezongen in koren. Ja, muziek is voor mij wel belangrijk in mijn leven; op zondagochtend de Vier Jaargetijden van Vivaldi bijvoorbeeld. Aan bepaalde muziek heb ik mijn hart verpand. Er gaat geen Goede Vrijdag voorbij zonder de Matthäuspassion, dat is wel belangrijk. Mijn voorkeuren in muziekstijlen? Ik houd heel erg van klassieke muziek, ben geen opera-fan. Ik houd heel veel van zang. Van Cecilia Bartoli ben ik een grote fan. Ik heb zo mijn favoriete componisten, zoals Vivaldi en Brahms. Muziek luisteren werkt voor mij hetzelfde als lezen. Als ik muziek opzet, ga ik luisteren en genieten. Achtergrondmuziek is niets voor mij. Ik wil graag de hele beleving van muziek in mijn lijf voelen.”

Mariska
Birgit is vanaf het begin van SDVN betrokken geweest en heeft de ontwikkeling van nabij meegemaakt. Wat is haar in die jaren vooral opgevallen?

“Mariska is van nul af aan begonnen met een heel goed idee, maar het is niet altijd zonder slag of stoot gegaan. Het is ook best ingewikkeld, je moet mensen om je heen verzamelen, die je willen ondersteunen, die er tijd in willen investeren en daar ook gevoel bij hebben. Ik zie wel een enorme professionaliseringsslag die steeds verder gemaakt wordt. De stichting verovert steeds meer een plekje in het maatschappelijk klimaat en het maatschappelijk landschap. Dat is heel mooi en dat is ook heel knap hoe je dat kunt doen in een sector die niet altijd eenvoudig is. Waar werk soms gezien wordt als hobby. De culturele sector kampt met een imagoprobleem. Wat voor veel mensen vrijetijdsbesteding is, is werken voor de uitvoerder. Eigenlijk is het toch raar dat aan een musicus gevraagd wordt of deze gratis op een verjaardagsfeest wil spelen? Professionele musici worden op die manier als amateurs gezien. En daar zit een fundamenteel verschil. Het is aan ons, de omgeving, om dat te veranderen en om de waardering echt te laten zien.”

“Ik wens Mariska en Stichting De Vrolijke Noot veel succes bij de verdere ontwikkeling van het werk en zet met alle liefde de samenwerking voort!”